معنی خنک آب - جستجوی لغت در جدول جو

خنک آب

لغت نامه دهخدا

خاک آب

آبی که پس از پاشیدن تخم برای نخستین بار به زمین می دهند

فرهنگ فارسی عمید

تنک آب

آب کم عمق، برای مثال دریای فراوان نشود تیره به سنگ / عارف که برنجد تنک آب است هنوز (سعدی - ۱۰۵)

فرهنگ فارسی عمید

خنک کن

(خُ نُ کُ)

دستگاهی که در ماشین های حرارتی قرار می گیرد تا بر اثر آن ماشین زیاد گرم نشود

لغت نامه دهخدا

خط آب

(خَطْ طِ)

کنایه از نقش آب که ثبات و بقا ندارد. (آنندراج) :
هست با خط تو خط چینیان چون خط آب
هست با اقلام تو شمشیر شیران خر گواز.
منوچهری (از آنندراج).
چون خط آب را کنند نشان
پیل بیرون کشند پیل کشان.
امیرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خشکآب

(خُ)

مرواریدی است ناصاف و تیره و بی آب (جواهرنامه). قسمی مروارید است منسوب به قنای تیره رنگ که سپیدی آن بسپیدی گچ زند و آب و رونقی نیکو ندارد و به سنگ ریزه ماند، مقابل خوشاب که مروارید مدحرج رخشان و آبدار است. (یادداشت بخط مؤلف). و رجوع به الجماهیر بیرونی شود

لغت نامه دهخدا

نمک آب

(نَ مَ)

آب نمک. نمکاب. آب ممزوج به نمک بسیار. آب که در آن نمک حل کرده باشند حفظ پنیر و امثال آن و نیز نگاه داری ماهی و گوشت و بعضی بقول و حبوب را. (از یادداشت مؤلف) : و هفت شبانروز در نمک آب نهند (ترنج را که خواهند پرورده کنند) و هر روز آب و نمک تازه کنند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). بهترین تدبیری اندر این حال آن است که او را زود به نمک آبی رقیق... بشویند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

لغت نامه دهخدا

لنگ آب

(لَ)

دهی از دهستان شفان بخش اسفراین شهرستان بجنورد، واقع در 82هزارگزی شمال باختری اسفراین. جلگه و سردسیر. دارای 28 تن سکنه. آب آن از قنات و چشمه. محصول آنجا غلات، شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

سنگ آب

(سَ)

دهی است از دهستان صالح آباد بخش جنت آباد شهرستان مشهد، واقع در 5 هزارگزی شمال خاوری صالح آباد که دارای 119 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

قبک آب

(قُبْ بَ کِ)

حباب. (آنندراج) ، جل وزغ و طحلب. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تنک لب

(تَ نُ / تُ نُ لَ)

نازک لب. (آنندراج) :
در گلستان لطافت چو گل نوخیزش
تنک اندام و تنک پوش و تنک لب نگزید.
امیرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خوش آب

(خوَشْ / خُشْ)

دهی است از دهستان فراشبند بخش مرکزی شهرستان فیروزآباد، واقع در شمال باختری فیروزآباد و کنار راه عمومی فراشبند به فیروزآباد با آب و هوای گرم و 159 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

خوش آب

(خوَشْ / خُشْ)

آب شیرین و گوارا. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خنک دل

(خُ نُ دِ)

راحت دل. خوش. خوشدل:
هر که از آن ناردانه خورد خنک دل
گشت و چو گلنار کرد گونۀ رخسار.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

خشک لب

(خُ لَ)

گرسنه. نهار. غذا ناخورده:
چو از خنجر روز بگریخت شب
همی تاخت ترسان دل و خشک لب.
فردوسی.
یکی را ز کمی شده خشک لب
یکی از فزونیست بی خواب شب.
فردوسی.
شود مرد درویش از آن خشک لب
همی روز را بگذراند بشب.
فردوسی.
کسی کو ندارد بود خشک لب
چنان چون تویی گرسنه نیمه شب.
فردوسی.
، تشنه. (یادداشت بخط مؤلف) :
بکار آب که این لفظ صوفیان دانند
برفت آبش و از آب شرع خشک لب است.
خاقانی.
خیری بیمار بود خشک لب از تشنگی
ژاله که آن دید ساخت شربت کوثرگوار.
خاقانی.
زبان تر کن بخوان این خشک لب را
بروز روشن آر این تیره شب را.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خنورآب

(خَ / خُ)

جای آب خوری. مشربه. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خره آب

(خَرْ رِ)

دهی است از دهستان ماهیدشت بالابخش مرکزی شهرستان کرمانشاه، واقع در بیست ویک هزارگزی جنوب کرمانشاه وجنوب و کنار رود خانه مرگ، واقع در دشت و سردسیر. آب آن از رود خانه مرگ. محصولات آن غلات و لبنیات و توتون و حبوبات و صیفی و چغندرقند. شغل اهالی زراعت. راه آن مالرو است و در تابستان از طریق رباطقیماس اتومبیل می توان برد. در سه محل بفاصله یک کیلومتر واقع و به علیا و وسطی و سفلی مشهورند. در خره آب سفلی اشجار بید وجود دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

خانه آب

(نَ / نِ یِ)

منبع آب. (ولف) :
سوی خانه آب شد آب برد
همی در نهان شوی را برشمرد.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

تنک آب

(تَ نُ / تُ نُ)

کم آب. (آنندراج). کم عمق و پایاب و آب کم عمق. (ناظم الاطباء). آب باریک. آب کم. آب کم عمق در جوی یا در رودی. آبی رونده و قلیل. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :
دریای فراوان نشود تیره به سنگ
عارف که برنجد تنک آبست هنوز.
(گلستان).
جان به تن از نارسایی های همت مانده است
بس که این دریا تنک آبست کشتی در گل است.
میرزا طاهر وحید (از آنندراج).
رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

خوک آب

دهی است از دهستان کاریزنو بالاجام شهرستان مشهد، واقع در شمال باختری تربت جام و باختر شوسۀ عمومی مشهد به تربت جام، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

خاک آب

اولین آبی است که بزراعت کاشته شده میدهند، (چ روستائی یا دائره المعارف فلاحتی تألیف تقی بهرامی ص 485)، آب بار اول که پس از پاشیدن تخم به کشت دهند و آن را کلوخ گویند، آبی که پس از تسطیح زمین و شکستن کلوخها بزمین دهند، آبی که رز را دهند پس از هرس، (در اصطلاح مردم شهریار)

اولین آبی است که بزراعت کاشته شده میدهند، (چ روستائی یا دائره المعارف فلاحتی تألیف تقی بهرامی ص 485)، آب بار اول که پس از پاشیدن تخم به کشت دهند و آن را کلوخ گویند، آبی که پس از تسطیح زمین و شکستن کلوخها بزمین دهند، آبی که رز را دهند پس از هَرَس، (در اصطلاح مردم شهریار)

لغت نامه دهخدا

نی آب

(نَ / نِ)

نی کوتاه و باریکی که در داخل قلیان در میان آب قرار دارد. نیاب

لغت نامه دهخدا